ای کاش اهل عالم میدانستند که با آمدنت چه سعادتی به آنان روی خواهد آورد که نه چشمی آن را دیده و نه

گوشی آن را شنیده . تو را «یوسف زهرا» صدا می زنند و به یوسف تشبیه می کنند؛ اگرچه:

« بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند * هریوسفی که یوسف زهرا نمی شود »

هرگاه تورا با این لقب یاد می کنند ناخداگاه آیه ای از قرآن کریم تداعی می شود آنگاه که برادران خطاکار یوسف به

محضر او شرفیاب شدند یوسف(ع) آنهارا با این بیان مخاطب قرار داد که :

« هل علمتم ما فعلتم به یوسف و اخیه » ـ هیچ میدانید با یوسف و برادرش چه کردید؟! ـ

بلافاصله بانویی قدخمیده دربرابرم مجسم می شود که مارا خطاب قرار می دهد که « هل علمتم ما فعلتم به

یوسف » ـ هیچ میدانید با یوسف من چه کردید؟


هیچ میدانید در این 1168 سال که از شروع غیبتش می گذرد بر مهدی من چه گذشته است؟ از اشک های غریبانه اش با خبرید؟

از غصه ها و قلب پر از خونش چه میدانید؟ برای خلاصی او از زندان غیبتش چه کردید؟

چرا برای رهایی او اززندان غیبت ومظلومیّت دعانمی کنید؟

ای کاش لااقل شیعیان ذره ای از غربت و مظلومیت تو را درک می کردند و با رفتار و گفتار خویش نمک بر زخم های دلت نمی پاشیدند.

افسوس که پرده های غفلت و معصیت گوش جانمان را سنگین و ناشنوا ساخته است!

ای کاش «هل من معین»ات را میشنیدیم و تو را لبّیک میگفتیم. تازه در این میدان از ما سروجان نخواسته ای

سخن از شمشیرونیزه و خنجر نیست. فقط فرموده ای برای ظهورم دعا کنید. وای برما! بدا به حال ما که از انجام
همین وظیفه ساده نیز طفره رفتیم....

ای کاش میدانستیم که شما به دعای ما هیچ نیازی ندارید دعا برای ظهور فقط به خاطرخودمان است برای هدایت و رستگاری ما ؛ همانطور که خودتان فرموده اید :

«خداوند با ماست و با بودن او نیازی به دیگری نداریم و حق با ماست» (ترجمه مکیال المکارم1:82)

ای کاش میدانستیم در دعا برای ظهورت چه اسراری نهفته است و چه برکات و آثاری بر آن مترتّب است.

بیاییم در بین نمازهایمان برای ظهورامام زمانمان هم دعا کنیم و حداقل روزی یکبار به یاد حضرت باشیم و برای یکبار
هم که شده از کاری که باعث ناراحتی ایشان می شود خودداری کنیم...

مهربان خدای کریم! به بدی ما نگاه نکن؛ تو را به اسم اعظمت ،
به آیه آیه قرآنت و به قرآن های ناطقت
سوگند که همین لحظه را
لحظه امضای فرمان ظهور امام زمان ارواحنافداه قرارده

.الهی آمین